روزه آب

خانم دكتر زرين آذر سايت بسيار خوب، مفيد و با ارزشي داريد و من به شخصه از مطالب سايت شما بسيار استفاده كرده ام. همانطور كه قبلاً هم به شما گفته بودم حدود دو سال است كه من خام گياهخوارم. البته در اين مورد لازم است يك توضيح مختصر بدهم: شش ماه اول خام گياهخواري من به طور مطلق و صد درصد بود. بعد از آن يك شب با املتي كه برادرم درست كرده بود اغوا شدم (آخه من عاشق املت بودم) و از اين غذاي مرده خوردم كه البته خيلي پشيمان شدم ولي پشيماني سودي نداشت چون همين يك مورد كافي بود كه دوباره سم مواد مرده در بدنم پخش شود و در موارد متعدد ديگري از اين گونه غذا ها استفاده كنم، البته اين بازگشت دوباره ي من يك علت ديگر هم داشت و آن توصيه ي شما بود مبني بر اينكه اگر يك شخص خامگياهخوار گاهي از مواد گياهي بخار پز و نيم پخته استفاده كند عيبي ندارد!!! اما كم كم متوجه شدم با همين يك بار دوبار عهد شكستن و چندبار غذاي بخار پز و نيم پخته خوردن دوباره دارم به سمت مرده خواري صد درصد حركت مي كنم. اينجا بود كه ياد گفته ي حكيمانه ي آقاي آوانسيان افتادم كه در كتاب خامخواري گفته بودند” ميانه روي نتيجه ي مثبت نمي دهد، اگر مي خواهيد يك خامگياهخوار واقعي باشيد بايد اراده كنيد و مواد مرده را براي هميشه، به طور كلي و به يك باره كنار بگذاريد” جسارت نباشد اما به نظر من حقير نظر جنابعالي مبني بر اينكه گاهي خوردن غذاهاي گياهي بخارپز و يا نيم پز اشكالي ندارد مانند اين است كه به يك فرد سيگاري كه قصد ترك كردن سيگار را دارد توصيه كنيم كه حالا اگر خيلي هوس كردي و نتوانستي مقاومت كني اگر روزي يا هر چند روزي يك بار هوس كردي كشيدن يك عدد سيگار اشكالي ندارد. به نظر من همان يك سيگار كار خودش را خواهد كرد و شخص دوباره به همان وضع اعتياد سابقش بر خواهد گشت. اين اتفاقي بود كه براي خود من در مورد خامگياخواري افتاد.
خلاصه اين كه در يك تصميم انقلابي!!! ديگر در تاريخ 15 تير سال 90 ابتدا 4 روز روزه ي آب گرفتم و بعد شروع به خامگياهخواري كردم كه تا امروز كه بيش از شش ماه از آن تاريخ مي گذرد حتي يك لقمه غذاي مرده نخورده ام.
در مورد روزه ي آب هم كه تا كنون صحبت ها و توصيه هاي بسياري در اين مورد كرده ايد بسيار از نظرات شما استفاده كرده ام و اين بخش از فرمايش شما را كه گفته ايد “در هفته یکروز، در ماه سه یا چهار روز، در سال دوبار، هر بار یک‌هفته تا ده روز را به روزه آب اختصاص دهيد” بسيار برايم جالب بود، چون قبل از اين فرمايش شما خودم همين تصميم را دقيقاً با همين سيكل روزه و تعداد روز آن براي خود در نظر گرفته بودم و اين فرمايش شما دقيقاً مهر تاييدي بر اين تصميم من بود كه بسيار خوشحالم كرد. اكنون نيز كه مشغول تايپ اين نوشته هستم در ششمين روز روزه ي آب هستم و حال عمومي بدنم بسيار خوب است و اين بار قصد دارم مدتي بيش از ده روز را به روزه ي آب اختصاص دهم. تجربه ي بسيار جالب ديگر براي خودم اين بود كه روزه ي آب اين بار من دقيقاً مصادف با شروع يك سرماخوردگي بود و من با گرفتن روزه ي آب در كمتر از سه روز كاملاً خوب خوب شدم و تا امروز هم روزه ي آب خود را ادامه داده ام.
مرا ببخشيد چون خيلي صحبت كردم، فقط يك سؤال ديگر از شما دارم و آن هم اين كه در هنگام روزه ي آب خوردن چه نوع آبي ارجحيت دارد. آب چشمه، آب معدني، آب تصفيه شده، آب مقطر و غيره. به خصوص مي خواستم نظرتان را در مورد آب مقطر بدانم چون از خيلي ها شنيده ام كه خوردن آب مقطر براي بدن ضرر دارد و من هم راستش تا حالا جرأت نكرده ام خوردن آب مقطر را امتحان كنم.
باز هم بابت زياده گويي و اين كه وقت ارزشمندتان را گرفتم از شما عذر مي خواهم.
با تشكر فراوان
ارادتمند شما- ابوطالب رحيمي
بجنورد – بيست وسوم دي ماه 1390

خانم دكتر زرين آذر، از پاسخ كامل و خردمندانه شما بسيار ممنونم.