فعالیت بدنی از ملزومات سلامتی است.
ورزش و فعالیت بدنی سلامتی را افزایش داده، طول عمر را افزون نموده، روحیه را با نشاط کرده  از بسیاری بیماریها از جمله بیماریهای قلبی، سرطان و پوکی استخوان و حس پیری و رخوت جلوگیری می‌کند.
ورزش و فعالیت بدنی باعث سوختن چربیهای بدن، پرورش ماهیچه‌ها و متعادل کردن وزن و فرم بدن گردیده همچنین کلسترول، قند، چربی و فشار خون را کاهش می‌دهد.
فعالیت بدنی بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی و سایر بیماریهای روحی را کاهش داده به انسان حس نشاط و سرزندگی می‌دهد.
هنگام فعالیت بدنی نه تنها با رسیدن اکسیژن بیشتر به مغز فعالیت این عضو افزایش پیدا کرده از بیماریهایی مانند آلزایمر و فراموشی جلوگیری می شود بلکه با ترشح مواد مختلف مانند اندورفین، سروتونین و مواد نشاط آور در مغز و سیستم عصبی حس سلامتی  امید در شخص زنده می‌گردد. فعالیت بدنی باعث به جریان در آوردن خون و لنف و گردش سریعتر آنها در سلولهای بدن گردیده هر دو عمل تغذیه و پاکسازی را تشدید می‌کند.
فعالیت بدنی باعث تقویت استخوانها گشته از پوکی استخوان و عوارض ناشی از آن جلوگیری می‌کند.
هنگام فعالیت بدنی رگهای خونی گشادتر شده خون بیشتری را به اعضاء بدن منتقل کرده در نتیجه تبادل اکسیژن و گاز کربنیک بین خون و سلولهای بدن بیشتر می‌گردد. این تبادل اکسیژن و گازکربنیک در دستگاه تنفس نیز با سرعت و قوت بیشتری صورت گرفته در نتیجه اکسیژن بیشتری در اختیار جریان خون و بالاخره سلولها قرار گرفته گازکربنیک بیشتری نیز از بدن خارج می‌گرددد.
برمبنای قانون زندگی بطور کلی جریان خون و ایمپالسهای عصبی به عضو فعال بیشتر بوده در نتیجه عرضه مواد غذایی، انرژی و اکسیژن بیشتر می‌باشد. در حالیکه عضو غیرفعال از انرژی و اکسیژن و ماده غذایی محروم بوده و یا از سهم کمتری برخوردار است.
به همین دلیل عضو فعال ـ ماهیچه، استخوان، بافتهای مختلف ـ در اثر فعالیت بدلیل دریافت مواد غذایی بیشتر رشد کرده مستحکم‌تر می‌گردند. حال آنکه رگهای خونی کوچک ـ کاپیلاری‌ها ـ در عضو غیرفعال به دلیل عدم جریان خون به شکل بسته یا نیم‌بسته مانده آن عضو را از اکسیژن و مواد غذایی محروم می‌نمایند.
این مسئله در مورد جریان لنف در اعضا و بافتها نیز صادق است. در یک کلام ورزش و فعالیت بدنی از ملزومات سلامتی است.
پاشنه‌های بلند و کفشهای تنگ و ناراحت که فقط با مد روز تغییر می‌کنند را از پا در آورید.
لباسهای تنگ که مانع حرکت آزادتان می‌شوند را کنار بگذارید و از هر فرصتی برای فعالیت بدنی بهره گیرید. میز کار، اتاقهای دربسته، نور چراغهای مهتابی، پنجره‌های بی منفذ را برای حداقل دوبار پیاده روی ده تا پانزده دقیقه‌ای سریع در روز پشت سر بگذارید.
از پشت کامپیوتر و از جلوی تلویزیون برخیزید. حرکت کنید از هرفرصتی برای ورزش و حرکت استفاده کنید. ورزشی را که برایتان مفرح است انتخاب کنید. به هوای آزاد بروید، پیاده روی کنید که آسان‌ترین و قابل دسترس‌ترین نوع ورزش است. به جای آسانسور از پله استفاده کنید.
به جای استفاده از اتومبیل هر زمان که امکان دارد پیاده بروید.
سعی کنید همواره فعال باشید ولی به یاد داشته باشید که فعالیت بدنی اگر چه برای سلامت مفید است جای ورزش مرتب و با برنامه را نمی‌گیرد. برنامه‌ای ورزشی برای خود تعیین کنید. حداقل هفته‌ای چهار تا پنج بار به نوعی ورزش بپردازید.
اگر امکان پذیراست ورزش بهتر است در هوای آزاد انجام شود نه در سالنهای در بسته. و به یاد داشته باشید ورزش تا آنجا که ایجاد خستگی لذت بخش در ماهیچه‌ها کند سالم است. پس از آن مضر می‌گردد. زیاده روی در ورزش که به خستگی شدید و درد عضلانی بیانجامد به اندازه عدم فعالیت برای بدن مضر بوده باید از آن پرهیز کرد.

به خاطر داشته باشید که روزه‌های طولانی‌تر از 4-3 روز بسته به شرایط شخص روزه‌دار باید تحت نظارت افراد با تجربه در این زمینه صورت گیرد.

رفتن به صفحه اول