سلام خانم دکتر زرین آذر عزیز
نسبت اُمگا-۶ به اُمگا-۳ در رژیم غذایی موضوع مهمی است که کمتر به آن پرداخته میشود. چون این دو اسید چرب ضروری (که بدن خودش نمی‌سازد و باید از غذا گرفته شود) تأثیرات متفاوتی روی التهاب، سلامت قلب، و عملکرد سیستم ایمنی دارند.
• اُمگا-۳ (مثل EPA و DHA در ماهی‌های چرب و ALA در بذر کتان، گردو، و چیا) ضدالتهابی هست.
• اُمگا-۶ (مثل لینولئیک اسید که در روغن‌های نباتی هست) در بدن می‌تونه به ترکیبات التهابی تبدیل بشه.
• در رژیم غذایی نیاکان ما، نسبت امگا ۳ به امگا ۶ حدود ۱:۱ تا ۴:۱ بوده.
• ولی در رژیم غذایی مدرن (مخصوصاً رژیم‌های غربی)، این نسبت گاهی به ۲۰:۱ یا بیشتر هم میرسه!
که یعنی مقدار خیلی زیادی اُمگا-۶ و خیلی کم اُمگا-۳ مصرف می‌کنیم، و این می‌تونه باعث افزایش التهاب مزمن بشه (که ریشهٔ خیلی از بیماری‌هاست مثل دیابت، بیماری‌های قلبی، افسردگی، آرتریت).
• به مرور زمان ریسک بیماری‌های مزمن رو بالا ببره.
در روغن های خوراکی که در طبخ غذاها استفاده میشه این نسبت گاهی به ۱:۷۰ هم میرسه!
سوال من به طور مشخص اینه:
من که سال‌های طولانی است وگن هستم، گیاهخواری سالمی دارم و از روغن‌های خوراکی هم در غذایم اصلا استفاده نمی‌کنم و هر روز حدود یک مشت گردو می‌خورم و از زیتون غیر شور استفاده می‌کنم ، باید بابت تامین امگا ۳ کافی از مکمل‌های امگا ۳ هم استفاده کنم؟ ( که البته من هیچگاه مکمل امگا ۳ مصرف نکرده‌ام). یا لازم است مثلا بذر کتان یا دانه چیا را هم به سبد غذایم اضافه کنم؟البته من در حد تعادل هر روزه از مغزها و دانه ها هم استفاده می‌کنم.
ممنون میشم نظرتون رو در این مورد ابراز بفرمایید.
