نظر شما درباره عسل چیست؟
به این نکته می‌توان از دو زاویه برخورد کرد. یکی مسئله ارزش غذایی عسل و دیگری مسئله اخلاقی استفاده از آن.
عسل از شیرۀ گیاهان مختلف توسط زنبورعسل و تحت یک مکانیزم بسیار دقیق، پیچیده، طولانی و حیرت‌آور تهیه می‌شود. یک زنبور عسل گاه برای تهیۀ مثلا نیم کیلو عسل باید حدود 80 هزار کیلومتر پرواز کند و این تنها یک بخش از پروسۀ تشکیل عسل یعنی بخش جمع‌آوری شیرۀ گیاهان را تشکیل می‌دهد. پس از آن مراحلی برای غلیظ کردن و «پرورش» این شیره و تبدیل آن به عسل وجود دارد. در یکی از این مراحل تعداد بسیار زیادی از زنبورها باهم جمع شده از بال‌های خود بطور جمعی به عنوان بادبزن استفاده می‌کنند تا عسل «مرطوب» را که دارای آب بیشتری نسبت به عسل نهایی است خشک کنند. (چه کسی است که زندگی حیوانات را مطالعه کند و به هوش و دانش و توانایی حیرت‌آور این موجودات سر تعظیم فرود نیاورد. بدن انسان هم اگر بحال خود گذارده شود از همین هوش و دانش و توانایی برخوردار است) تا به امروز ظریف‌ترین و پیشرفته‌ترین روش‌ها هم نتوانسته‌اند ماده‌ای شبیه عسل بسازند.
عسل طبیعی (عسلی که در اثر پرواز زنبورها برگل‌های طبیعی صورت می‌گیرد) بصورت خام و غیر دستکاری شده بسیار مغذی است. عسل شامل فروکتوز (قند میوه) و گلوکز می‌باشد. علاوه برآن دارای پروتئین، هیدراتهای کربن، هورمونهای مختلف، اسیدهای ارگانیک و عوامل ضد باکتری طبیعی می‌باشند. همچنین بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی ریز و درشت در عسل یافت می‌شوند. در زمان‌های گذشته عسل را به عنوان دارو در بیماری‌های مختلف ریوی و آلرژی‌های مختلف، نفخ معدی، آرتروزها، احتقان سینه و بیماری‌های دیگر استفاده می‌کردند. در گذشته هیچ چیز بطور افراطی و به شکلی که بشر امروز مصرف می‌کند استفاده نمی‌شد. امروزه متاسفانه بر این باوریم که اگر چیزی به میزان کم خوب است پس به میزان زیاد بسیار بیشتر خوب است. این تصور غلط است. بهترین غذاها و مغذی‌ترین مواد هم اگر به مقدار بیش از نیاز بدن مصرف شوند بلافاصله تاثیرات سمی و مخرب به بار می‌آورند.
البته این بدان معنا نیست که بدن انسان به عسل نیاز دارد؛ به هیچوجه اینطور نیست. عسل توسط زنبورها برای استفاده در کندو ساخته می‌شود و نه برای مصرف انسان. انسان هم خوشبختانه از شدت گرسنگی در حال انقراض نیست که به هرآنچه در طبیعت یافت می‌شود حمله ور شده آنرا از آن خود می‌کند. بهتر است عسل را برای زنبورها بگذاریم و از آنچه که طبیعت در سفرۀ گستردۀ خویش برای ما انسان‌ها فراهم آورده است یعنی سبزیجات و میوه‌جات فراوان و لذیذ لذت ببریم و بدنی سالم و روح و وجدانی سالمتر داشته باشیم.
