مصرف دارو

همه‌ی داروها برای بدن سمی هستند. داروها در حقیقت نوعی سم می‌باشند که پس از ورود به بدن توسط کبد یا کلیه تجزیه شده نهایتاً از بدن دفع می‌گردند. همه‌ی داروها در این پروسه، باعث از دست رفتن و کاهش انرژی حیاتی بدن می‌گردند.
دفع داروها از بدن اغلب به سادگی صورت پذیر نبوده در نتیجه این سموم در بافتهای مختلف مانند بافت چربی و ماهیچه‌ها ذخیره می‌گردند. این تجمع به مرور زمان به اشباع این بافتها انجامیده نهایتاً به علایم بیماری در حقیقت همان سم‌زدایی بدن است می‌انجامد.
این پروسه‌ی سم‌زدایی (بیماری) برای بدن بسیار سنگین بوده باعث کاهش هرچه بیشتر انرژی حیاتی آن می‌گردد. این کاهش انرژی غیرضروری بوده و با پرهیز از مصرف دارو قابل جلوگیری می‌باشد.
به خاطر داشته باشید که داروها قابلیت درمان نداشته بلکه برعکس با اضافه کردن باری بربدن از انرژی حیاتی بدن که باید به مصرف درمان و ترمیم رسد، کم نموده، پروسه‌ی درمان را به تأخیر می‌اندازند.
سرکوب کردن و فرونشاندن نشانه‌ها به معنای درمان نیست. درمان از درون و تنها توسط بدن صورت می‌گیرد.
هیچ چیز عجیب‌تر و وارونه‌تر از این تصور نیست که سلامتی را می‌توان با دادن سموم به فرد بیمار به بدن او بازگرداند. این سموم خود باعث ایجاد بیماریهای مختلف در بدن می‌گردند چنانکه می‌بینیم که «عوارض جانبی» که در حقیقت عوارض اصلی داروها هستند از خود بیماری اولیه که قرار بوده بوسیله‌ی دارو درمان گردند گسترده‌تر، خطرناک‌تر و کشنده‌تر می‌باشند.
سلامت بدن با رعایت اصول طبیعی سلامتی و نه با مصرف سموم حاصل می‌شود.

رفتن به صفحه اول