۷۰: باور پزشکان به مصرف مواد حیوانی

اگر مواد حیوانی برای انسان خوب نیست چرا پزشکان خوردن آنرا توصیه می‌کنند بخصوص لبنیات و ماهی را؟

به چندین دلیل که به اصلی‌ترین آن می‌پردازم. اگرچه متاسفانه عموم مردم به پزشکان به عنوان صاحب نظر در امور تغذیه و سلامت نگاه می‌کنند، بطور کلی پزشکان در مورد ارتباط تغذیه و بیماریهای مختلف در نا آگاهی کامل نگه داشته می‌شوند. جو غالب در طب مدرن که توسط کمپانی‌های بزرگ دارویی و تکنولوژیکی اداره می‌شود اثر تغذیه در سلامتی را انکار کرده به کاربردن داروها، آزمایشات مختلف و جراحی‌ها را تبلیغ می‌کنند. دلیل آن هم واضح است: سود بری هرچه بیشتر.
این جو تنها اخیراً اندکی آنهم به شکل دست و پا شکسته و به دلیل روی آوردن عمومی مردم به برگزیدن روشهای سالم‌تر زندگی از جمله تغذیۀ سالم در حال تغییر است. جالب است بدانید که در اکثر مدارس پزشکی تغذیه جزو مواد درسی آموزشی نبوده و در آن تعدادی هم که هست بطور بسیار محدود و اندک عرضه می‌شود.
پزشکان هم مانند اکثر مردم باورهای عمومی جامعه را در مورد تغذیه دنبال می‌کنند.
آنها هم تحت تأثیر مجلات، رادیو، تلویزیون‌ها و بخصوص تریبون‌های تبلیغاتی شرکت‌های بزرگ تولید مواد دارویی و مواد حیوانی هستند. باید دانست که هزینۀ قسمت اعظم آموزشهای پزشکی چه در مدارس پزشکی و چه بعداً برای پزشکان توسط کمپانی‌های دارویی تأمین می‌گردد. دامداری‌های بزرگ و صنعتی نه تنها با کمپانی‌های دارویی دست در دست هستند بلکه خود با صرف پول و رشوه‌های کلان جو رسانه‌ها و تبلیغات را در دست دارند. هرچه مردم بیشتر مواد حیوانی مصرف کنند بیمارترند و به داروی بیشتری نیاز خواهند داشت و خود را هرچه بیشتر به تیغ جراحی‌های مختلف خواهند سپرد.
کمپانی‌های دارویی و آموزش‌های پزشکی در تمام سطوح آن دست در دست هم و در یک بستر می‌خوابند، در این میان دنبال کردن آموزش شخصی و آشنایی با تحقیقات و مطالعات فراوان و غیر قابل انکاری که نقش تغذیه در سلامتی و بیماری انسان را ثابت می‌کنند تنها راه بیرون آمدن از تنگۀ تکرار طوطی وار آموخته‌ها و باورهایی است که توسط کسانیکه منافع سرشار مالی دارند به خورد پزشکان داده شده است.
پزشکان نیز مانند همگان بطور اتوماتیک باورهای خود را بدون غور و تخصص تکرار می‌کنند. این باورها را از کجا گرفته‌اند؟ شرح آنرا در بالا آورده‌ام.
امروزه با در دست داشتن نتایج مشخص از بسیاری تحقیقات و مطالعات ثابت شده که مصرف ماهی و لبنیات بخصوص شیر و پنیر به شکل و به میزان امروزه به پیدایش و رشد انواع سرطان‌ها بخصوص سرطان‌های سینه، پروستات، رودۀ بزرگ، کبد و… کمک می‌کند در حالی که خوردن حبوبات (پروتئین گیاهی) آنها را کاهش می‌دهد.
در خاتمه جواب سئوال شما این سئوال را دارم. پزشکان می‌دانند که کلیۀ داروها در حقیقت سمی بوده و بطور کلی میزان عوارض جانبی شان در بسیاری موارد بر«منفعت» آنان می‌چربد پس چرا به محض مراجعه به دکتر، به شما نه تنها توصیه می‌کنند که این سموم را مصرف کنید بلکه آنرا در نسخه نوشته به دست شما می‌دهند تا مطمئن شوند که حتمأ آنها را مصرف می‌کنید و بالاخره اینکه ببینید پزشکان خود چه می‌خورند و چه بیماری‌هایی دارند. اگر پزشکان بیش از دیگران در مورد سلامتی می‌دانستند، پس چرا خود دچار همان بیماری‌هایی هستند که عموم مریضان‌شان دچار آنند. و چگونه می‌توان از پزشکی که خود از بیماری قلبی، کلیوی، دیابت یا کلسترول بالا رنج می‌برد انتظار داشت که مریض خود را که دچار همین عوارض است درمان کند. قصد من به هیچوجه حمله به پزشکان یا بی‌ارزش نمودن زحمت و دانش آنها نیست. بسیاری از پزشکان از جمله خود من با آرزوی خدمت به بشریت به مدرسۀ پزشکی رفتیم (علاوه بر دلیل عدیدۀ دیگر) و سال‌های طولانی را صرف مطالعه و یادگیری کردیم. اما باید دانست که سرو کار داشتن با سلامتی جامعه ما را بسیار مسئول‌تراز آن می‌کنند که چشم بسته بر حقایق، طوطی‌وار آموخته‌های یک جانبۀ خود را به نام حقیقت در اختیار کسانی بگزاریم که به ما به چشم صاحب نظر نگاه می‌کنند. زمان آن است که نه تنها مراجعان پزشکان بلکه خود پزشکان نیز از خواب بیدار شوند و باورهای خود را زیر سئوال برده با جستجو و کندوکاو آموخته‌های خود را تصحیح کرده بهبود بخشند.