با درود فراوان
47 ساله هستم، از 10 سالگی بیماری شارکوماریتوس دارم، الان اغلب عضلاتم را از دست دادم، و بدون تکیه نمی تونم از پله بالا برم ودست و پاهام تا عضلات کمری درگیر شده، با تمام اينا حضور اجتماعی را دارم، حدود 1 ساله گیاهخوار غالب و 40 روزه خام گیاهخواری میکنم، مصرف داروهام قطع شده. و اعصابم آرامتر و دردم بسیار کمتر، توی علم ما برای تسهیل یکسری از واکنش ها از کاتالیزور استفاده میکنیم، آیا راهکاری برای کوتاهتر شدن مسیر درمانم وجود داره، درسته که 37 سال با این محدودیت پیشرونده همزیستی داشتم، ولی فرصت بهینه زندگی کردن مگر چند صباح است، لطفا راهنمایی بفرمایید.
با سپاس بیکران
.
.
.
پاسخ
.
.
.
درود بر شما و روحیه ی مثبت اندیشتون و تلاش و پشتکار که با وجود محدودیت حرکتی برای مدتی طولانی به حرکت اجتماعی خود ادامه داده اید. شما رو تحسین میکنم و ازتون میخوام که به راهی که در پیش گرفته اید ادامه بدید. ببینید عزیز٬ شما در عرض چهل روز خام گیاهخواری داروها را کنار گذاشته اید و احساس بهتری هم دارید و دردتان هم تخفیف پیدا کرده. صحبت از وقت و فرصت کوتاه نکنید. مهم هدف نیست مهم حرکت است . مهم تصمیمی است که در جهت سلامت خودتون گرفته اید و این بهترین هدیه و بهترین بهینه کردنی است در زندگی که به آن دست پیدا کرده اید. درود بر مقاومت شما و روحیه ی مثبت اندیش شما. حوصله کنید. هیچ کاتالیزوری وجود ندارد. بدن شما بهترین قاضی و بهترین دانا و بهترین کاتالیزور است. حوصله کنید. آنچه که میتونه اصلاح بشه اصلاح خواهد شد. حوصله کنید و به راه خود ادامه بدید. نتیجه خواهید گرفت.
با آرزوی تندرستی شما
