گفته می‌شود که حیات از آب برخاسته است. بدون آب زندگی ممکن نیست. بدون آب دانه به جوانه تبدیل نمی‌شود. بدون آب شرایط مناسب حیات از روی زمین رخت برخواهد بست.
همه موجودات از تک سلولی تا پرسلولی از جمله انسان برای انجام کلیه اعمال حیاتی بدن خود به آب نیازمندند.
بدن انسان بطور متوسط از بین 60-70درصد آب تشکیل شده و میزان اب در اعضاء فعالتر حتی بیشتر از این نیز می‌باشد. در حقیقت هرچه عضوی فعالتر باشد میزان اب تشکیل دهنده آن بیشتر است. 90درصد خون را آب تشکیل می‌دهد. آب برای انتقال مواد غذایی و اکسیژن به سلولها ضروری است.
آب را سمبول پاکی دانسته اند. بدرستی که آب نه تنها برای نظافت خارجی بدن بلکه برای پاکیزگی درونی یعنی خروج و دفع مواد زاید حاصله از سوخت و ساز درون سلولها ضروری است.
آب بطور مرتب و بصورتهای مختلف از بدن خارج می‌گردد. عرق کردن، تبخیر، تنفس، خرج آب توسط ادرار یا مدفوع از این مواردند. مورد دیگر خروج آب توسط ترشحات بینی و یا خلط دیگر مجاری تنفسی است. بنابراین جایگزین کردن مرتب آب خارج شده از بدن ضروری است.
بهترین روش جایگزین نمودن آب از دست رفته ی بدن نوشیدن آب است. تنها نوشیدنی مناسب برای بشر آب است. بقیه نوشیدنیها مانند چای، قهوه و نوشباه ها برای بدن به منزله سم عمل نموده مضر می‌باشند.
آب سبزیها و میوه‌ها در حقیقت غذا محسوب می‌شوند و نه نوشیدنی برای رفع تشنگی.
بطور کلی همه غذاهایی که ما مصرف می‌کنیم دارای مقداری آب می‌باشند بنابراین تامین آب مورد نیاز بدن آسان است. اگر از رژیم غذایی درست و سالمی پیروی کنیم معمولا نیاز بدن به آب اندک خواهد بود. هر چند غذاهایی مانند گوشت حیوانات یا محصولات حیوانی که حجیم و سنگین بوده هضم و جذبشان نیازمند پروسه پیچیده تر و طولانی تر می‌باشد با اینجاد التهاب در بدن نیاز بدن به آب را بالا می‌برند. تشنگی و طلب شدید آب پس از مصرف غذاهای سنگین حیوانی و یا مصرف فراوان نمک و شکر از این جمله است.
میزان آب مورد نیاز بدن میزان ثابت و از پیش تعیین شده ای ندارد بسته به نوع غذا و میزان فعالیت بدنی سن و درجه حرارت متفاوت است. در فردی که خام گیاهخوار بوده فقط از سبزیها و میوه‌های خام مصرف می‌کند نیاز به مصرف آب بسیار کاهش پیدا کرده و نسبت به فرد مشابهی که بیشتر از غذاهای پخته و یا مواد حیوانی تغذیه می‌کند کمتر است منوط به اینکه هر دو دارای فعالیت بدنی مشابه و در آب و هوای مشابه زندگی کنند.
این تصور که نوشیدن آب فراوان باعث خارج کردن سموم از بدن می‌شود تصور درستی نیست. مصرف آب تنها تا حدی که مورد نیاز بدن می‌باشد ضروری است. پس از آن میزان اضافه آب باید از بدن دفع گردد. میزان نیاز بدن به اب بصورت حس تشنگی بروز پیدا می‌کند. بدن تا حدی که حس تشنگی مرتفع گردد به آب نیاز دارد و نه بیش از آن.
مایه تأسف است که امروزه منابع طبیعی آبهای کره زمین نیز مانند هوا تبدیل به مدفن سموم شیمیایی و اضافات فاضلابهای شهری گردیده‌اند. کارخانه‌های بی شماری سموم تولیدی خود را در آب رودخانه‌ها و دریاچه‌ها خالی می‌کنند. کشتیهای نفتکش آب دریاها را آلوده می‌کنند مواد زائد رادیواکتیو داروهای مصرف شده توسط مردم، پاک کننده های خانگی، لوازم آرایش و شامپو‌ها و لوسیونها همگی نهایتا از آبهای کره زمین و سپس از لیوان آب من و شما سردرخواهند آورد.
بهترین منابع آب آشامیدنی آب باران، آب چشمه‌های آلوده نشده و دور از دسترس اضافات شهری و آب مقطر است.
انواع فیلترهای مختلف موجود در بازار تنها بخشی از مواد غیرمحلول در آب را تصفیه کرده مواد محلول در آب را از خود عبور می‌دهند.
تنها روشی که قادر به از بین بردن کلیه مواد محلول و غیر محلول مود در آب است روش تقطیر می‌باشد. آب مقطر بهترین آب برای نوشیدن است.
این تصور که آب مقطر باعث ازبین بردن مواد معدنی بدن می‌شود تصر نادرستی است. اگر این طور بود هر گونه آب مصری که میزان مواد معدنی درون آن کاملا همانند مواد معدنی موجود در بدن شخص مصرف کننده نباشد باعث از بین بردن آن مواد معدنی شخص خواهد گردید.
